Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

της B-Otherside…

Οι Monkee Wonkey προέρχονται από τη Λευκωσία. Επί της ουσίας δεν πρόκειται για γκρουπ, αλλά για το προσωπικό στοίχημα τού Nick Savvi, ο οποίος χειριζόμενος διάφορα synthesizers επιχειρεί σ’ ένα χώρο που δεν είναι αναγκαστικώς ο αναμενόμενος… dance, αλλά, ενίοτε, κι εκείνος της περιβαλλοντικής electronica. O ήχος που έβαλαν σε κίνηση κάποια γερμανικά γκρουπ και καλλιτέχνες (ο Eno δεν ήταν άμοιρος ευθυνών) εκεί προς το δεύτερο μισό των seventies (άκου τις παραγωγές τής Sky φερ' ειεπείν) φαίνεται πως γοητεύει τον κύπριο μουσικό, αλλά κι ένα-δυο φίλους του, που πήραν μέρος στην ηχογράφηση (ο Rasrobindennis κιθάρες, εφέ, ο Charlie didgeridoo). Τo αποτέλεσμα, σε κάποιες από τις περιπτώσεις (“Bye bye little fairy” στην πρώτη πλευρά, αλλά, κυρίως, στη δεύτερη), όταν και οι χορευτικοί παλμοί, παίρνουν θέση βασική στον καμβά των Monkee Wonkey, είναι παραπλήσιο εκείνου των Tangerine Dream ή του Klaus Schulze των early 80s, ενώ σε κάποιες άλλες, όταν τα beats ανεβαίνουν ακόμη περισσότερο (“Snakee”), μεταφερόμαστε εντός του φάσματος τής techno. Το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση (στις πιο ambient της side A, στις πιο dance της side B) δεν είναι ποτέ αυτάρεσκο. Τo “I Want to Disappear” κυκλοφορεί σε ωραία έκδοση 200 αριθμημένων βινυλίων (LP), από την αθηναϊκή B-Otherside.#
Υπό το ίδιο label ακόμη ένα LP (350 αντίτυπα), που τιτλοφορείται “www.elliniki-skini.gr, Vol.1”. Έχει δημιουργηθεί από το site www.elliniki-skini.gr/ και την B-Otherside και περιλαμβάνει σύγχρονα ελληνικά γκρουπ, ορισμένα εκ των οποίων (μάλλον) εμφανίζονται για πρώτη φορά στη δισκογραφία. Το άλμπουμ ανοίγει με το “Scars” των Venus In Furs, για ν’ ακολουθήσει το polit-rock του Ακάλεστου, το μελωδικό hip-hop των Unholy Union, το βαρύγδουπο nu metal των FlyByWire, το deep dance cosmic electro των No Batter (το “A little story” είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια του άλμπουμ), για να κλείσει η side A μ’ ένα από τα ονόματα του εγχώριου hip-hop, τον Ανδρείκελο. Στην side B ακούμε τους South Off σε μία pop-electro σύνθεση πλημμυρισμένη στα breakbeats, την Hypnelia σ’ ένα τριπ-χοπάδικο electro, τους Indiependents, ένα… κανονικό γκρουπ που αποδίδει ένα ωραίο δικό τους, λιγάκι επικό, rock που παραπέμπει στους U2, τους Kathrin The Thrill που με το indie-rock τους μοιάζουν έτοιμοι για το μεγάλο άλμα, τους Decomposer που επιμένουν στο early 80s post-punk/new-wave, για να κλείσουν οι (The) Crazed με το μια κι έξω γκαραζοπάνκ psychobilly τους. Χαμός…#
Οι Venus Ιn Furs είναι παλαιοί post-punk γνώριμοι (χρονικός ο προσδιορισμός). Σχηματίστηκαν στην Αθήνα το καλοκαίρι του ’85, έπαιξαν σε κλαμπ και φεστιβάλ κατορθώνοντας προς τα τέλη της δεκαετίας να γράψουν ένα LP για την Penguin, το οποίον είχε κοπεί σε 13(!) μόλις αντίτυπα τo 1990, δίχως να κυκλοφορήσει ποτέ κανονικά. Πέρυσι, δύο από τα original μέλη του γκρουπ, ο κιθαρίστας Γιώργος Καρατζάς και ο τραγουδιστής και μπασίστας Περικλής Μποζινάκης επανέφεραν τους Venus In Furs στο προσκήνιο, ηχογραφώντας ξανά κάποια κομμάτια από το χαμένο άλμπουμ, αλλά και καινούριο υλικό, που βλέπει τώρα το φως της δισκογραφίας ως “New Horizon”· πρόκειται για μία έκδοση 250 αριθμημένων αντιτύπων, της B-Otherside Records.
Οπωσδήποτε κάποιες από τις συνθέσεις των Venus In Furs μαρτυρούν την ηλικία τους, αν θέλετε και την εποχή που πρωτογράφτηκαν (κυρίως στο φωνητικό τους μέρος), αν και ποτέ δεν ακούγονται «εκτός εποχής», αφού παικτικώς, να το πούμε, έχουν ενσωματωθεί σ’ αυτές ευρύτερα ηχοχρώματα. Το όργανο π.χ. στο εισαγωγικό “Firedance”, σε συνδυασμό με τις κιθάρες, χρωματίζει ιδιαιτέρως ένα δυνατό ούτως ή άλλως τραγούδι, όπως εξάλλου και οι ακουστικές κιθάρες στο “Scars”, που κλείνει την πρώτη πλευρά. Στη δεύτερη πλευρά η σύνθεση που ξεχωρίζει είναι η “New horizon”, ένα slow tempo κομμάτι, κάπως τελετουργικό, με τις ακουστικές κιθάρες να χρωματίζουν και πάλι, αλλά και με τα φωνητικά και τις ηλεκτρικές να ανεβάζουν την ένταση, προσφέροντας άλλο βάρος στην… ομιχλώδη μελωδία.
Επαφή: www.b-otherside.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου