Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΡΑΣ – ΝΙΚΟΣ ΓΥΡΑΣ ένα δισκάκι

Συνεχίζοντας να δίνει έντεχνα, ελληνόφωνα τραγούδια στις 45 στροφές(!), ο Δημήτρης Καρράς και οι φίλοι του παρουσιάζουν ένα δεύτερο δισκάκι υπό τον τίτλο «Άκου το τραγούδι/ Οι τρελοί» [Studio Pazl/ Music Corner/ B-Otherside Records, 2013] – δύο κομμάτια δηλαδή γραμμένα από τους Δημήτρη Καρρά και Νίκο Γύρα αντιστοίχως.
Το πρώτο είναι μία ερωτική μπαλάντα την οποίαν αποδίδουν οι Φώτης Ανδρικόπουλος και Βασίλης Παπακωνσταντίνου σε ενορχήστρωση Βαγγέλη Καραπέτρου (ο ίδιος χειρίζεται κιθάρα, μπάσο, μαντολίνο, κρουστά, ενώ έχει κάνει και τον προγραμματισμό). Ωραίες οι φωνές (και τα χορωδιακά φωνητικά), με τον Παπακωνσταντίνου σε μια τυπική, επαγγελματική ερμηνεία (δεν υπαινίσσομαι κάτι – αν ήθελα να πω κάτι άλλο θα το έλεγα).
Το δεύτερο τραγούδι, «Οι τρελοί», είναι νεολαϊκό, όπως αποκαλούνται αυτού του τύπου τα άσματα, αν και το στυλ παραπέμπει στην «Εκδίκηση της Γυφτιάς» και τα «Δήθεν». Εξάλλου, ο όρος «νεολαϊκό» αποκτά νόημα από την εμφάνιση της Γυφτιάς (1978) και εντεύθεν και δυστυχώς –«δυστυχώς» για την εξέλιξη του λαϊκού– τίποτα δεν κατόρθωσε αυτήν την 35ετία (από τότε μέχρι σήμερα) να υπερβεί τις νόρμες εκείνου του δίσκου. Για να μη νομιστεί ότι βλέπω αρνητικώς το κομμάτι τού Γύρα, σπεύδω να πω πως «Οι τρελοί» είναι ένα ωραίο τραγούδι, με στίχους και μουσικές που έχουν τη δύναμη να αγκιστρωθούν στα χείλη του κόσμου, βοηθούμενο και από έναν πολύ καλό τραγουδιστή· τον γνωστό, πολύ καλό τραγουδιστή Παναγιώτη Λάλεζα.

2 σχόλια:

  1. Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο ύπαρξης τέτοιων δουλειών, βρέθηκα σε ένα δισκάδικο και το έβαλα να το ακούσω μπας και το αγοράσω, γλίτωσα τα λεφτά μου τελικά. Ο Παπακωνσταντίνου θυμίζει (εδώ και χρόνια) κόφτη σε φασόν, ο Ανδρικόπουλος, έχοντας ακούσει μόνο την πρώτη του δουλειά, δεν μου λέει τί-πο-τα. Στην άλλη πλευρά το τραγούδι δεν άξιζε ηχογραφήσεως θαρρώ, ο Λάλεζας αδικείται αλλά και πάλι μάλλον επιλογή του είναι, δεν του έβαλε κανείς το μικρόφωνο με το ζόρι στο στόμα. Ελπίζω απλά σε καλύτερες μέρες της δισκογραφίας μας. Notis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μη νομιστεί πως ό,τι κυκλοφορεί σε βινύλιο θα πρέπει να είναι και το… άσμα των ασμάτων. Το ζήτημα είναι να ξεκινήσει να βγαίνουν πράγματα και στο λαϊκό (όχι μόνο στο ροκ, στην avant-garde και στο experimental)… και θα βγουν και τα καλά, και τα καλύτερα, και τα άριστα. Σιγά-σιγά.
    Η γνώμη μου, πάντως, είναι πως το τραγούδι «Οι τρελοί» διαθέτει όλα τα προσόντα, ώστε να εκπληρώσει πλήρως την αποστολή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή