Τρίτη 3 Απριλίου 2018

ΜΙΚΡΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK 88

3/4/2018
Μετά το ’90, όταν οι Αμερικάνοι επέβαλαν με τον τρόπο τους τη στολή παραλλαγής και στον ελληνικό στρατό, αντικαθιστώντας το κλασικό χακί και φαιοπράσινο, η στρατοκαυλίαση χτύπησε κόκκινο. Έκτοτε ο κάθε μαλαπέρδας νομίζει πως αν φορέσει μια τέτοια στολή μετατρέπεται αυτομάτως σε κομάντο, έτοιμος να γ@μήσει και να δείρει τον εχθρό στις ζούγκλες των… Ιμίων.
Κάποτε το στρατιωτικό ντύσιμο από πολίτες, και βασικά το αμπέχονο, που φορούσαν οι αριστεροί φοιτητές στα σέβεντις για παράδειγμα, δεν ήταν μιλιταριστικής λογικής, αλλά επαναστατικής (Μάο, Τσε, Κάστρο, Καντάφι, Αραφάτ κ.ά.) και ουσιαστικά απότινε φόρο τιμής σ’ εκείνο το αντι-ιμπεριαλιστικό Κίνημα των Αδεσμεύτων που προσπαθούσε να βάλει μια τάξη στις χώρες του, να τις χειραφετήσει και να τις κάνει να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις.  
Τώρα; Τώρα έχουμε τους μιλιτέρ… επαναστάτες με τις σωβρακοφανέλες σε στυλ Τσίπρα, Καμμένου και Ερντογκάν, που τα έχουν όλα πληρωμένα (όσον αφορά την πάρτη τους) και πάνε να μας μπλέξουν σε ανεπανόρθωτες περιπέτειες, παριστάνοντας τους μάχιμους.
Είναι επικίνδυνοι, αλλά στην πράξη δεν κάνουν ούτε για συμπρωταγωνιστές του Σπύρου του Λοκατζή… 

2/4/2018
Τούτο είναι ένα από τα πιο weird μουσικά κλιπ που έχω δει ποτέ (πέραν από εποχές).
Μιλάμε για ένα πανάξιο συγκρότημα του british r&b, τους Graham Bond Organization, με το… μάγο Graham Bond στο όργανο και τους Dick Heckstall-Smith τενόρο σαξόφωνο, Jack Bruce μπάσο, φυσαρμόνικα και Ginger Baker ντραμς (απίστευτη line-up – πριν γίνουν όλοι τους μεγάλες φίρμες) και βεβαίως για ένα απόσπασμα από μια σαλταρισμένη ταινία επιστημονικής φαντασίας της εποχής, την Gonks Go Beat (1964-65). Τέλειο!

1/4/2018
Εγώ ξέρω πως δύο απρόσεκτα, τουλάχιστον, παιδάρια (ένας αξιωματικός κι ένας υπαξιωματικός) μας έμπλεξαν, σε μια κρίσιμη στιγμή, σε μια περιπέτεια, την κατάληξη της οποίας αγνοούμε παντελώς. Το αποτέλεσμα είναι μια ταχεία επιδείνωση των διμερών μας σχέσεων με την Τουρκία, και μια ανόητη από τη μεριά μας αλυσίδα επίσημων λογυδρίων και ανακοινώσεων (από τον Καμμένο και απόψε από το Μαξίμου), που το μόνο που κάνουν είναι να ρίχνουν λάδι στη φωτιά.
Το γεγονός, δε, πως οι ανακοινώσεις… στυλ καφενείου γίνονται και για εσωτερική κατανάλωση (όρα πολιτικές επιβίωσης κ.λπ.) δεν τις καθιστά μόνον ανόητες, αλλά και επικίνδυνες. 
Κοντολογίς, πάνε να μας μπλέξουν άσχημα οι τσαμπουκαλήδες του γλυκού νερού…

1/4/2018
Κάποτε είχα διαβάσει πως όταν είχε έρθει ο Ian Dury στην Ελλάδα μετά τα μέσα του ’80 (ήταν όταν έπαιζε στην ταινία του Μπουντούρη «Ο Παράδεισος ανοίγει με αντικλείδι»), κάποιοι τον είχαν πάει στην Αχαρνών 77, εκεί όπου τραγουδούσαν τα Παιδιά απ’ την Πάτρα. Βγαίνοντας από το μαγαζί ο Dury είχε πει πως… μόλις είχε δει ένα από τα καλύτερα live στη ζωή του! Προφανώς, ο άνθρωπος είχε εκτιμήσει τον πανικό που γινόταν στο λαϊκό μαγαζί, είχε εκπλαγεί από το κέφι και τη συμμετοχή του κόσμου κι είχε πάθει πλάκα. Εμείς, που μεγαλώσαμε (και) με τα Παιδιά τού ρίχνουμε δίκιο φυσικά.
Το βιντεοκλίπ που θα δείτε πιο κάτω είναι γυρισμένο στην Πάτρα, στην Πλατεία Όλγας, στο θρυλικό καφενείο του Γιατρού (Μολφέτας) στις αρχές του ’90, κάτω από την τεράστια… ινδική ελιά. Είχαμε τρίψει παντελόνια εκεί πέρα… Το δε τραγούδι είναι από τα δικά μου καλύτερά τους.
Φοβερός ο Δεληκούρας. Kαι ο Ian Dury φυσικά…
Δεν χρωστάω ρε κουφάλες... όλα τα ’χω πληρωμένα, κι άλλα τόσα χαρισμένα…  

1/4/2018
>>Κυριακή των Βαΐων ανοιχτά θα είναι όλες οι μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ με μόνη εξαίρεση την Σκλαβενίτης, η οποία παραμένει πιστή στην αρχή της να μη λειτουργεί καμιά Κυριακή παρά μόνο την τελευταία του χρόνου.<<
MΠΡΑΒΟ ΣΤΟ ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ. Και RIP για τον άνθρωπο, που πέθανε στα 52 του. (Τουλάχιστον γι’ αυτό, για τα υπόλοιπα δεν ξέρω).

30/3/2018
Το τι ασυναρτησίες έχουν γραφτεί σ’ αυτό το κεφάλαιο που αποκαλείται «δισκοκριτική» στην Ελλάδα είναι άνευ προηγουμένου.
Εδώ ο ανεκδιήγητος Γρηγόρης Ψαριανός (ο… και βουλευτής) για τον εκπληκτικό δίσκο του Νίκου Μαμαγκάκη «Κέντρο Διερχομένων» (περιοδικό Phenomenon, τεύχος 7, Δεκέμβριος 1982), ένα άλμπουμ που, προσωπικά, το έχω πιο ψηλά και από το «Μεγάλο Ερωτικό»:
«Οι λογοτεχνικά απλοϊκοί και εξαιρετικά γνήσιοι –φωτογραφικοί θάλεγες– στίχοι του μεγάλου, ποιητή εδώ, Γιώργου Ιωάννου ΔΕ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕ. ΧΩΡΙΣ ΕΜΠΝΕΥΣΗ – ΕΠΙΠΕΔΗ η μουσική του Νίκου Μαμαγκάκη δε θυμίζει σε τίποτα κάτι από τις παλιές καλές ηχογραφήσεις του. Είναι αδύνατον να βρούμε κάποιον που να μπορεί να τραγουδήσει έστω και ένα απ’ τα τραγούδια(…) Έτσι η ΚΑΤΡΑΚΥΛΑ συνεχίζεται, μετά τις ατάλαντες απόπειρες των άλλων άλλοτε μεγάλων του Ελληνικού Τραγουδιού ήρθε κι ετούτη του Μαμαγκάκη».
Συγκλονιστικό τραγούδι…

6 σχόλια:

  1. Σχόλια από το facebook περί Graham Bond...

    Vassilis Serelis
    Όντως τέλειο

    Kostas Alexiadis
    Το κλέβω!! ;-)

    Andreas Mandas
    Το χε δείξει καποτς κ η ΕΡΤ

    Stelios Keryniotis
    5*

    Alexs İkonomu
    απαιχτη καλτ μορφή ο μακαρίτης Αν ήταν Αμερικάνος θα είχε περίοπτη θέση στον κόσμο του Ντέιβιντ Λυντς

    Trovas Konstantinos
    http://www.imdb.com/title/tt0059237/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σχόλια από το facebook περί Ian Dury και Παιδιών απ' την Πάτρα...

    Spyros Hytiris
    Πρέπει να ήταν πολύ πιο πριν, τον είχα δει στο Sporting, δεν είχε ανοίξει το ΡΟΔΟΝ ακόμη.

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Είχε έλθει σίγουρα και πιο πριν. Τον είχα δει κι εγώ στο σπόρτινγκ. Ίσως τέλη 70'ς, το πολύ αρχές 80'ς

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Παιδιά η συγκεκριμένη δήλωση έγινε περί το '87, όταν είχε έρθει για να παίξει στην ταινία του Μπουντούρη (πρέπει να είχε γραφτεί στο Ντέφι ή κάπου αλλού - δε θυμάμαι ακριβώς). Φυσικά είχε έρθει νωρίτερα, αρχές 80s, αλλά τότε τα Παιδιά ήταν άγνωστα πέραν της Πάτρας (και δεν έπαιζαν στην Αθήνα).

    Spyros Hytiris
    Με τίποτα τόσο νωρίς. Ήρθε μετά το τριήμερο με Birthday Party κλπ και μετά από το διήμερο με Tom Robinson.

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Πρέπει να είχε έρθει το 1982, αλλά θα το ψάξω...

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Ναι, το 82 λένε. Απλώς μου κάνει εντύπωση, γιατί θυμάμαι με ποιους είχα πάει, και βάσει αυτού το τοποθετούσα πριν από tom robinson/fisher z ή έστω την ίδια περίοδο. Πάντως ελάχιστες αναφορές υπάρχουν στο internet γι αυτή τη συναυλία.

    Spyros Hytiris
    Δυστυχώς Γιώργο Γιαννόπουλε, λόγω του νεαρού της ηλικίας δεν καταλαβαίναμε ότι επιβαλλόταν για ιστορικούς λόγους να τραβήξουμε φωτογραφίες, να που δε βρίσκει κανείς πολλά στοιχεία σήμερα. Φωτογραφίες ξεκίνησα να βγάζω τη μέρα που άνοιξε το ΡΟΔΟΝ, πάλι καλά. Αλλά ήταν σχετικά αυστηρά τα πράγματα από τους ξένους. Στην Siouxsie, μου είχαν πάρει τη μηχανή οι σεκιουριτάδες.

    Konstantinos Zachopoulos
    '82 λογικά

    George Nikolopoulos
    Τον θυμάμαι στο Σπόρτιγκ που ...σκούπιζε τη σκηνή!

    Spyros Hytiris
    ακριβώς! Του σήκωναν τις βάσεις των μικροφώνων που σκόρπιζε στη σκηνή!

    Nikos Vakrinos
    Όσοι σπουδάσαμε αρχές 80’s στην Πατρα ξέρουμε το καφενείο του Γιατρού στην Ολγας,σαν σημείο αναφοράς για πλείστα όσα!

    Γιώργος Γιαννόπουλος
    Ήταν πολύ καλά παιδιά αυτοί οι δυο. Και ο λάμπρος. (τον αργύρη δεν τον ήξερα καλά)

    George Daflos
    τι ειπες τωρα...ο γιατρος!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σχόλια από το facebook περί Μαμαγκάκη και Γρηγόρη Ψαριανού...

    Win Berry
    Οντως μεγάλη μορφή ο Μ. Έχεις υπ΄όψη σου το Heimat του E.Reitz; ιδίως στο δεύτερο μέρος ο Μαμαγκάκης κάνει παπάδες, αν θυμάμαι καλά στα πρώτα επεισόδια εμφανίζεται κιόλας σε ρόλο καθηγητή μουσικής...

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Μεγάλη επιτυχία στη Γερμανία. Έγινε πλούσιος από κει ο Μαμαγκάκης.

    Win Berry
    και καλά έκανε, πρόκειται για ασύλληπτο επίτευγμα που βάζει κάτω το 95% του ΗΒΟ. Λένε ότι ο Κιούμπρικ ήταν μεγάλος οπαδός.
    https://www.youtube.com/watch?v=yXZC2KhWxdc
    Schlaflied für Arnoldchen (die Zweite Heimat)
    https://www.youtube.com/watch?v=B1opYVgLuXE
    Heimat 2 - L'epoca delle prime canzoni - La marimba
    ...και threesome
    https://www.youtube.com/watch?v=8Rz3HyTdwKo
    Heimat 2 - Il gioco della libertà - Helga
    τελευταίο - το αγαπημένο μου
    https://www.youtube.com/watch?v=8IaWTbxEKTo
    Heimat 2 - L'epoca delle prime canzoni - Sonata per stoviglie e…

    Φώντας Δισκορυχείον Τρούσας
    Και αυτό φοβερό...
    https://www.deezer.com/en/album/214524
    Nicos Mamangakis: Original Soundtrack Kaspar Hauser -…

    Eleni Founti
    Ώστε ο Γρηγόρης Ψαριανός δεν ξέρει να εκτιμήσει τον Μαμαγκάκη. Είναι να απορεί κανείς!

    Βασίλης Καπετανίδης
    Θα μπερδευτούνε με τα ονόματα... Δημήτρης ο ένας, Γρηγόρης ο άλλος... xxx

    Nikolaos E. Kavvadias
    Έχεις απόλυτο δίκιο, φίλε Φώντα! Παραγνωρισμένο διαμάντι το "Κέντρο Διερχομένων" σε μουσική του μοναδικού Νίκου Μαμαγκάκη και στίχους του σπουδαίου Γιώργου Ιωάννου. Γιά καλημέρα σου στέλνω αυτό! Εσύ θα καταλάβεις! - γιά τον...βουλευτή δεκάρα τσακιστή δεν δίνω. - https://www.youtube.com/watch?v=aieYehBnXmY
    Ἐλευθερία Ἀρβανιτάκη***Μείνε κοντά μου HQ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο υπέροχο animation "ratatouille" ο κριτκός με το υπερτροφικό εγώ παραδέχεται πλέον ότι "και το πιο μέτριο φαγητό είναι σπουδαιότερο από την κριτική μας". Έτσι, μια μέτρια μουσική είναι σπουδαιότερη από την κριτική. Πόσο μάλλον, αν η μουσική είναι καλή και ο κριτικός για τα μπάζα (με υπερτροφικό εγώ, βεβαίως, βεβαίως λόγω έδρας- ελέω ψη(ο)φοφόρων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ήταν ο πρώτος Δίσκος που πήγα, τέλη του 1983, και μου έγραψαν σε κασέτα στο δισκάδικο της γειτονιάς. Ο κύριος Ψαριανός υπήρξε και αυτός νέος. Είμαι σίγουρος πως αν του υποδειχθεί (ευγενικά) θα αποκηρύξει αυτό το κείμενο. Εγώ ρίχνω όλη την ευθύνη στους (στις?) υπεύθυνους (-νες?) του περιοδικού Phenomenon. Θα έπρεπε να τον είχαν προστατεύσει από τον εαυτό του. Αυτός άλλωστε ήταν και ο ρόλος τους.

    Θυμάμαι και όλες αυτές τις Χακί στρατιωτικές τσάντες στα σχολεία της εποχής. Διακοσμημένες από στυλό Bic με ονόματα όπως MORRISON, JOPLIN, SIOUXSIE, OZZY κλπ, κλπ.

    Σωτήρης Κότσανης
    Μαρούσι, Αθήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λιγο πολυ ολοι το ξεραμε τα τελευταια χρονια οτι ο Σκλαβενιτης (τα παιδια του)ειναι απο τους καλυτερους εργοδοτες,ισως οι μονοι απο τις πολυ μεγαλες εταιριες που τα χρονια της κρισης δεν επεβελαν στους εργαζομενους τις απληρωτες υπερωριες,η τα κολπα του στυλ "βαλτε πλατη" που ισοπεδωσαν τα εργασιακα τα τελευταια χρονια

    ΑπάντησηΔιαγραφή